Voetbalzaken en bevallen

Deze dag zorg ik voor kersverse ouders en baby die, helaas voor een grote fan dit keer, een suite hebben aan de andere kant van het ziekenhuis. Als ik me heb voorgesteld aan de ouders en hen heb gefeliciteerd valt mijn oog direct op een trainingspakje van de bekende Rotterdamse club in een piepklein babymaatje. Papa vertelt trots dat dit het eerste pakje is wat hij heeft gekocht nadat ze op de 20 weken echo hadden gezien dat ze ditmaal een jongen zouden krijgen. De kleine jongeman heeft al een grote zus van 6 jaar die in de loop van de ochtend weer komt kijken bij haar kleine broertje. Ik spreek met de ouders af dat we wachten met de baby in bad doen totdat hun dochter er is.

Een paar uur later stapt er een parmantige jongedame de suite op die mij helemaal trots vertelt dat dit haar kleine broertje is. Ik vraag haar of ze me wil helpen met haar broertje in bad doen. Dat wil ze maar al te graag en ik zet een stevige stoel voor het badje zodat zij daarop kan staan en zo alles goed kan zien en op haar manier kan helpen. Ze kletst honderduit en vraagt van alles over haar broertje en wat ik allemaal aan het doen ben. Ik leg haar alles uit en kleed ondertussen de baby uit en laat hem even later in het water zakken. Ik heb wat zeep op haar handje gedaan en vraag of zij de beentjes en voetjes van haar broertje wil wassen. Vol trots doet ze dit en blijft gezellig kletsen. Haar kleine broertje kan het badje inmiddels niet meer waarderen en samen gaan we hem afdrogen. Ze denkt zelf dat ik maar beter de luier om kan doen want dat dat nog een beetje te moeilijk voor haar is. Ik geef haar de fles bodylotion van het bekende heerlijke geurende babymerk en zij smeert de beentjes van haar broertje lekker in.

Mijn oog valt weer op het Feyenoord trainingspakje en ik vraag haar of ze ook van voetbal houdt. Nou dat doet ze, maar papa nog veel meer zegt ze. En zij is natuurlijk ook voor Feyenoord. “Feyenoord”, zo vertelt ze me, “is waar papa bijna het àllermeeste van houdt. Nou ja hij vindt ons natuurlijk liever maar daarna is Feyenoord z’n lievelings. Het is echt zijn liefste woord” zo zegt ze. “Maar er is 1 woord en dat is een verboden woord, daar houdt papa helemaal niet van en dat woord is……o nee dat woord mag ik niet zeggen van papa.” En ze begint wat te giechelen. Papa kijkt haar quasi boos aan. Ik glimlach wat voor me uit en bedenk me dat ik maar wijselijk niet ga vertellen dat er bij mij thuis 3 van de 4 mannen voor die club zijn van het verboden woord.

De column is deze keer geschreven door Annelize